Op 16 september 1943 worden broer en zus Ernst en Wanda Verduin in Vught op transport gesteld naar Auschwitz. De avond ervoor hebben ze afscheid genomen van hun moeder.

De hele nacht hebben ze gepraat: over het leven, over van alles waar hun moeder hen raad in wil geven. Broer en zus worden bij aankomst in Auschwitz gescheiden. Ernst denkt dat hij het niet zal overleven en neemt bewust afscheid van Wanda. Hij wordt tewerkgesteld in Monowitz.

Wanda sterft omstreeks 15 februari 1944 aan tyfus. Er zijn geen brieven van haar uit Auschwitz, het vernietigingskamp, dat 75 jaar geleden, op 27 januari 1945, door de Russen werd bevrijd. Eerdere brieven van Wanda en brieven en dagboekfragmenten zijn te zien op onze tentoonstelling “Waarom schrijf je me niet” – mede in samenwerking met de Lotty Veffer Foundation.

Ernst en zijn moeder overleven de oorlog. In een interview in RD Magazine, 25 januari 2020, zegt hij dat het verlies van zijn vader en zus, Wanda, voor hem veel erger was dan wat hij zelf in de kampen had meegemaakt. Op 27 januari 2020 gaat hij samen met koning Willem-Alexander naar de herdenking in Auschwitz. “Dat herdenken is essentieel, zowel voor degenen die de oorlog hebben overleefd als voor anderen. Het doel is dat zoiets nooit meer mag gebeuren.”

Klik hier voor een documentaire over Lotty Huffener-Veffer en Ernst Verduin.