In het voorjaar van 1943 duiken Max en Kaatje Gompes-Schoonhoed en Jaap (Max) de Boer en zijn dochtertje Elle (Elly) onder in het magazijn van het Groene Kruis op de hoek van de Bloemsteeg en de Kapelsteeg (tegenwoordig onderdeel van Het Feithenhof). Kaatje heeft suikerziekte en is doof. Ze waren weggevlucht uit hun vorige onderduikadres in de bossen bij Epe. Wijkzuster Deliana Verhoef neemt hen onder haar hoede. Ze merkt dat het niet goed gaat met Kaatje. Ze heeft onmiddellijk insuline nodig. Deliana weet wel raad: ze haalt ongevraagd bij dokter Gualthérie van Weezel insuline uit de medicijnkast. De dokter merkt wel dat er af en toe wat uit zijn apotheek verdwijnt, maar onderneemt niets.
In de dagen die volgen wordt huisarts D.J. Bruins uit Doornspijk gevraagd of hij een veilig onderduikadres weet voor Max en Kaatje. Bruins brengt een bezoek aan Beert en Fennetje Neijmeijer op Bovenweg 68 in Doornspijk. Zij bewonen, met hun vier kinderen, een boerderijtje dat zo’n tachtig meter van de weg staat. Ze geven zonder aarzelen aan dat Max en Kaatje bij hen welkom zijn. De auto van de Elburgse wasserij brengt het joodse echtpaar, gezeten tussen de wasmanden, naar hun nieuwe onderduikadres.

Jaap de Boer wordt na enige tijd naar Het Verscholen Dorp gebracht, zijn dochtertje Elly later ook.

Lees verder op deze site:
Doornspijk – Bovenweg 68 – B. Neijmeijer
Vierhouten – Pas-Opweg – Het Verscholen Dorp

Bronnen:
- Arent thoe Boecop: uitgave 29, Elburg 1940-1950 ( Ermelo 1985)
- H. Neijmeijer, Nunspeet
- Thijssen, Jeroen, Het verscholen dorp. Ondergronds op de Veluwe 1943-1944 (Amsterdam 2020)