De quote “Wat als ze kunnen doorschilderen?” staat in het artikel van Eline Verburg in De Telegraaf – dinsdag 11 augustus, over de tentoonstelling “Vermoorde kunst" die tot en met 29 november dit jaar is te zien in het Noord-Veluws Museum Nunspeet en Museum Sjoel Elburg.
Verburg wijdt een paginagroot verhaal aan de “bitterzoete nalatenschap” van 25 joodse kunstenaars die omkwamen in de Tweede Wereldoorlog en van wie werk te zien is in een unieke duo-expositie in Nunspeet en Elburg. In een apart kader verwijst Verburg naar de laatste schilderijen van Else Berg en Mommie Schwarz:
1) Gezicht op Sarphatipark in de sneeuw, van Mommie Schwarz, 1942;
2) Wintergezicht op Sarphatipark vanuit atelier, van Else Berg, 1942.
Het kunstenaarsechtpaar heeft het besneeuwde park geschilderd vanuit hun Amsterdamse atelier, toen het al bijna niet meer naar buiten durfde. Op 12 november werden ze via Westerbork afgevoerd naar Auschwitz en daar zijn ze direct na aankomst vermoord. Klik hier voor het hele artikel.
Ook NRC besteedt aandacht aan de expositie “Vermoorde kunst”. Joyce Roodnat schrijft een vlammende aanbeveling in de NRC Cultuurgids. “Zie hun werk. Voel wat het betekent dat deze mensen zijn vermoord.”
-
- Gezicht op Sarphatipark in de sneeuw, Mommie Schwarz, 1942, olieverf op doek, collectie Joods Historisch Museum, Amsterdam. Dit werk is waarschijnlijk het laatste werk dat Mommie Schwarz geschilderd heeft voordat Else en hij werden opgepakt. Van Else Berg komt op de tentoonstelling een schilderij met hetzelfde onderwerp. Else en Mommie hebben het besneeuwde park geschilderd vanuit hun atelier, toen ze al bijna niet meer naar buiten durfden, uit angst om te worden opgepakt.
-
- Gezicht op Sarphatipark in de sneeuw, Mommie Schwarz 1942