Van 20 mei tot en met 3 september 2022 is in Museum Sjoel Elburg werk te zien van de in Frankrijk woonachtige kunstenares Jip Wijngaarden. De twintig schilderijen die samen de tentoonstelling Rendez-Vous vormen, zijn vertellend, figuratief en hebben door het uitbundige kleurgebruik een emotionele lading vol hoop en verlangen.

Jip Wijngaarden is een graag geziene kunstenaar in Museum Sjoel Elburg. Zij exposeerde hier in 2012 met ‘Ik vergeet jou nooit’. In 2016 zagen we Jip Wijngaarden terug in Elburg in de expositie ‘De Heer is mijn Herder’, samen met werk van Henk Pietersma en Ria van Oosten. Ze studeerde grafisch ontwerpen, tekenen en decoreren in Utrecht, tot zij in 1982 de rol van Anne Frank kreeg toebedeeld in een theatervoorstelling, die haar plotsklaps beroemd maakte. In 1990 trouwde zij met de Franse geluidsman Philippe Combes en verhuisde zij van Amsterdam naar Parijs. Beiden kwamen tot geloof in de God van de Bijbel. Later trokken zij naar de Jura. Jip studeerde Hebreeuws aan de Joodse School in Genève en pakte het schilderen op. Haar werk ademt een onmiskenbaar Joodse sfeer, en daarom past het goed in ons museum.

Figuratief
Ver van artistieke kringen en allergisch voor mode en trends ontwikkelde ze een stijl die het best omschreven kan worden als figuratief expressionisme. Op haar schilderijen ontmoeten we gezichten die veel hebben meegemaakt, ogen die je priemend aankijken alsof ze je iets willen vertellen. Ze nemen je mee en nodige je uit om in hun wereld te komen, waar ruimte is voor pijn en troost, angst en hoop. De laatste jaren woont Jip Wijngaarden in het zuiden van Frankrijk, waar ‘het leven en het licht zo heerlijk is.’ Ze schildert wat ze bij zichzelf, vanbinnen, ziet opbruisen. ‘De beelden en gedachten die in mij zijn, werk ik al schilderend uit op het doek. Ik denk in kleur, want zonder kleur zou ik ongelukkig zijn. Mijn huidige werk is qua kleur veel lichter geworden. Er zit meer vreugde in. Ook al is de thematiek zwaar – zoals het werk over de Sjoa – dan toch ervaren mensen in mijn schilderen hoop en licht. Bovendien zijn de lijnen fragieler, lichter en dunner.’ Haar schilderijen hebben veel reliëf. ‘Als je blind bent, zou je mijn schilderijen kunnen voelen.’

Meditatief
Er zit een meditatieve kant aan haar kunst. ‘Mijn schilderijen worden geboren, heel intiem, ingetogen, tussen mij en degene in wie ik geloof. Mijn werk is authentiek en persoonlijk. Zo bid ik ook met God. Bidden is wie je bent, wat er uit je hart komt, wat je samen deelt. Als er een luisterend oor en een gesproken woord samenkomen, gebeurt er iets. Dus dat gebeurt er als je bidt en als je schildert.’