Museum Sjoel Elburg organiseert dit najaar een lezingencyclus over de eerste vijf boeken van de hebreeuwse Bijbel, de Tora. Ieder die belangstelling heeft voor het Jodendom en zich daarin wil verdiepen, is van harte welkom!
De drie lezingen worden op woensdagavonden 5, 12 en 26 oktober a.s. gegeven door drs. K. van den Boogert in het Studie- en documentatiecentrum van het museum, Graaf Hendriksteeg 2 te Elburg. Aanvang: 19.30 uur.
Het cursusgeld bedraagt € 30,00 incl. lesmateriaal en consumpties.
Belangstellenden kunnen zich aanmelden via vrienden@sjoelelburg.nl (bij voorkeur) of via 0525 – 652879 (H. Kuiper, secr. Stichting Vrienden).

Het woord Tora slaat op de eerste vijf boeken van de Hebreeuwse Bijbel, die geschreven zijn op een rol van perkament – leer van de huid van een rein dier – aan twee houten stokken. Op één niveau vertellen de vijf boeken de geschiedenis vanaf de schepping van de wereld tot aan de dood van Mozes, ongeveer 1200 v.d.g.j. Op een dieper niveau vormt de Tora de kerntekst die de Weg wijst van het Jodendom. Het woord Tora is afgeleid van het werkwoord ‘de weg wijzen’ of ‘onderwijzen’.

Naast deze Schriftelijke Tora ontving Mozes op de Sinaï volgens de joodse traditie ook de Mondelinge Tora. De Mondelinge Tora legt de Schriftelijke Tora uit, vult haar aan en past haar toe op het leven van alledag. Hoewel principieel mondeling overgeleverd werd ze vanaf de tweede eeuw schriftelijk vastgelegd in de Talmoed. Beide vormen de Tora voor Israël.

De universalistische rabbijnen leren dat Gods boodschap niet alleen voor Israël is bestemd, maar ook voor de rest van de wereld. De rabbijnen hebben het denkbeeld ontwikkeld van de fundamentele Zeven Wetten van Noach, zeven universele principes die, als ze worden onderhouden door niet-joden, hun verlossing zullen bewerken, ongeacht hun geloof. Deze universele principes vinden we ook terug in het Nieuwe Testament. Ze worden daar aan de gelovigen uit de volken voorgehouden.
Deze zogenaamde Noachidische Geboden noemen we de Tora voor de volken.

Binnen de Tora treffen we in Exodus 20 en in Deuteronomium 5 de Tien Geboden of de Tien Woorden aan. Deze werden door Mozes, gegraveerd in twee steen tafels, vanaf de Sinaï meegebracht. Aanvankelijk werden de Tien Woorden op Sjabbat in de synagoge voorgelezen. Dat gebeurt nu niet meer. In de Gereformeerde traditie van de christelijke kerk hebben ze in orthodoxe kring nog steeds een plek in de liturgie. Daarin wordt christenen voorgehouden om de Sjabbat te onderhouden, dus Tora voor Israël en niet Tora voor de volken. We stellen ons daarom ook de vraag naar de plaats van de Tien Woorden binnen het geheel van de Tora.