Martin Monnickendam leefde van 1874 tot 1943. Hij groeide op in een liberaal joods gezin in Amsterdam, maar bracht regelmatig vakanties door op de Veluwe. Van kinds af aan wilde hij niets liever dan tekenen. Vanaf zijn twaalfde jaar volgde hij lessen op de tekenschool van Felix Meritis en van 1891 tot 1893 studeerde hij aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam. Daar ontwikkelde hij zich tot veelzijdig en uiterst productief kunstenaar: hij schilderde, aquarelleerde, etste, tekende en lithografeerde. Na zijn overlijden op 4 januari 1943 – vlak voordat hij gedeporteerd zou worden – liet hij een enorm oeuvre na. Daarvan zijn inmiddels ruim 4.000 werken gecatalogiseerd.

Vanuit zijn vakantiehuis in Stroe trok Martin Monnickendam over de hei, door de bossen en langs dorpjes en legde het landleven en de natuur vast. Ook maakte hij er portretten en schilderijen van zijn twee dochters Roos en Ruth, die hij kreeg met Alice Mouzin met wie hij in 1906 was getrouwd. Hij legde hen liefdevol vast op doek en papier.
In 1931 tekende hij de stadjes rond de Zuiderzee, als illustratie voor een serie artikelen in het Algemeen Handelsblad: De gedoemde binnenzee. Een aantal van deze tekeningen is te zien op de tentoonstelling in Museum Elburg.