Hartog en Suzanne de Lange-Heimans

Suzanne Heimans (1898-1983) uit Druten trouwt in 1921 met Hartog de Lange(1886-1964) uit Elburg. Een jaar later wordt hun zoon Jozeph geboren.

In 1939 komt Betty Siebzehner als pleegkind bij hen in huis. Ze komt uit de Duitse stad Essen en is vanwege het naziregime naar Nederland gevlucht. De familie woont inmiddels in een vrijstaande woning aan het Bagijnendijkje. In het voorjaar van 1940 verhuist het gezin naar Doornspijk. Daar heeft Suze een textielwinkel.

Hartog moet zich in 1942 melden in kamp Westerbork. Enkele maanden later mag hij weer naar huis om orde op zaken te stellen in zijn huidenopslagplaats in Elburg. Hartog en Suzanne duiken onmiddellijk onder bij meester Van de Put in Nunspeet, hun pleegdochter Betty Siebzehner bij dominee Veltman in Den Bosch. Zoon Joop duikt aanvankelijk in Doornspijk onder, bij de familie Hop, maar besluit dit adres te verlaten om te gaan werken in de joodse psychiatrische inrichting Het Apeldoornscha Bosch. Hij wordt, met zijn verloofde Jetty Hes, in januari 1943 naar Westerbork vervoerd. Daar trouwen ze. Enkele maanden later volgt hun deportatie naar Sobibor. Ze worden vergast.

Suzanne, Hartog en Betty overleven de oorlog.