Naam: | Klaartje de Hond |
Geboortedatum: | 10-05-1916 te Elburg |
Ouders: | Barend de Hond en Sientje Beem |
Burgerlijke staat: | Gehuwd (in kamp Westerbork) met Salomon Nathan West |
Beroep: | Zonder |
Aankomst westerbork: | 3/5-10-1942 |
Sterfdatum: | 29-10-1942 |
Sterfplaats: | Auschwitz |
Woonplaats 1941: | Beekstraat 25 Elburg |
Bijzonderheden
Klaartje trouwde op 6 oktober 1942 in Kamp Westerbork met Salomon Nathan West. Getuige bij dit huwelijk was haar broer Jacob.
Meer over Klaartje de Hond
Klaartje de Hond schrijft vanuit Westerbork een brief aan haar voormalige buren uit Elburg, de familie Leijen.
Wollen broekje
Ze vraagt om een wollen broekje. Ze is ‘verkouden en heeft pijn op de blaas gehad’. Warmte is het enige dat helpt, heeft de dokter gezegd. ‘Nu wou ik u vragen of de buurvrouw mij nog een wollen broekje kan bezorgen’. ‘Vader, moeder en de jongens zijn al op de plaats van bestemming. En ik reken er niet op de eerste twee maanden iets van ze te horen. Zijn de andere Joden nog in Elburg?’, vraagt ze.
Getrouwd
Ook haar man Salomon West, met wie ze nog in Westerbork trouwde, voegt aan het eind van de brief een stukje toe. ‘Het was wat hoor, dat de familie vertrekken moest. Maar afijn met Godsvertrouwen komt het wel weer in orde. Zorgen jullie een beetje voor ons?’, vraagt ook Salo. Want ‘een beetje bijvoeding is hier wel op zijn plaats’.
Laatste brief
Deze vergeelde, met potlood geschreven brief is het laatste levensteken van Klaartje de Hond en Salo West. Zij zijn twee van de zestien Joden uit Elburg die zijn weggevoerd en niet meer terug-kwamen.
Doosje
De brief zat in een kartonnen doosje dat de familie Leijen gaf aan museum Sjoel Elburg. De familie De Hond had het aan hun buren in bewaring gegeven. Er zitten ook foto’s, een rapport van de ambachts-school, en een trouwboekje in. Na de oorlog was niemand het komen halen.
Het doosje - met inhoud - is nu onderdeel van Sjoel Elburg.