Anna Schapira (1912-1997)

Anna Schapira, geboren op 24 december 1912, is na de Eerste Wereldoorlog door haar ouders naar Nederland gestuurd om aan te sterken. Ze wordt liefdevol opgenomen door de familie Förster in Elburg.

Onderwijzeres
Anna wordt onderwijzeres op de school waar ze zelf als kind heeft gezeten, het Instituut van Kinsbergen. Uit respect voor de Joodse juffrouw en de Joodse kinderen worden de lessen nu van de zaterdagmorgen verplaatst naar de vrije woensdagmiddag.

Juffrouw Anna is erg populair in Elburg: “Eén voorval weet ik nog goed,” zei ze later. “We hadden een toneelstuk ingestudeerd en één van de Joodse jongens kreeg de rol van vader. Blij rent hij naar huis om het nieuws te vertellen. Maar zijn moeder stuurt hem direct weer terug naar school terug. ‘Vraag de juffrouw snel om een andere rol. “Eentje met tekst ...”

De eerste expositie over Joods leven in de synagoge van Elburg 1993. Van rechts naar links: Anna Schapira, rabbijn B. Jacobs, initiatiefnemer Tom Bergstra en een onbekende bezoeker.

Enige overlevende
Juffrouw Anna is de enige Elburgse die het concentratiekamp heeft overleefd. Ze keert naar Elburg terug, verhuist later naar Amsterdam, Parijs en New York. Maar Israël wordt haar echte thuisland, waar ze heel belangrijk werk doet voor mensen met trauma’s .

Gelukkig
Anna Schapira keert nog één keer naar Elburg terug. Op vrijdag 3 september 1993 opent zij in de voormalige synagoge de tentoonstelling Joods leven in Elburg, de voorloper van Sjoel Elburg. Anna schreef: ”Ik was gelukkig in Elburg en denk nog zeer veel terug aan de buitengewoon lieve familie Förster en in het algemeen aan de ingezetenen in Elburg”. Anna Schapira stierf vier jaar later in Tel Aviv op de leeftijd van 84 jaar.

Deportatie

Anna Schapira werd vanuit Amsterdam gedeporteerd. Zij overleefde het concentratiekamp Bergen Belsen.